Duygular, dünya güzelliğine afaki.
Zaman çarkında, öğütülen kalmaz baki.
Semalarda uçsan, deryada yunsan da.
Hayat; nefis kiriyle, bırakmıyor naki.
Arzular gafletle, ecelin uzağında.
Çırpınır, tatlı uykularla, zan bağında.
Bir son olunca yaşam, ölüm geçişiyle;
Uyanır, bu fani dünyanın tuzağında.
Ey gönül ! ruhuma yine hasreti bastın.
Gah sevdin, gah üzdün, bazı, bazı da küstün.
Ayrılıklara eklenir, teninde canın.
Bil ki ! Merhameti İlahidir tek dostun.
Şair : Şamil KAFKAS