Genel itibariyle açık alanda gezmekten hoşlanan bir insanım ve kapalı alanlara çok girmemeye gayret gösteririm. Özellikle çocuğumla vakit geçireceksem avm içinde saatlerce gezip duran bir anne değilimdir. Öyle tercih edenlere saygım sonsuz tabi. Bugün plansız bir şekilde alışveriş merkezine gittik ve yemek yeme alanında vakit geçirme imkânımız oldu.
Dövülen çocuğun psikolojisi
Çok üzülerek belirtmek istiyorum sözlerimi. Bir çocuk gördüm annesi ve babası önde yürüyor o da arkalarında; babasının montunu ısırmış, bırakmıyor. Muhtemelen oyun oynuyor. Hatta ilgi çekmeye ya da oyun oynama çalışıyor. Babası hiç tepki vermezken annesi sözlü hiçbir uyarıda bulunmadan çocuğun yüzünü sıktı ve korkudan iki adım geri gitti çocuk. Annenin çocuğa şiddeti karsında refleks evet ama irkilme hali daha önce de şiddet gördüğünü gösterir. Ortada yanlış bir şey varsa ilk tepki bu mu olmalıydı? Kaldı ki yanlış bir şey olup olmadığı bile tartışma konusu. Son tepki bile o denli bir davranış olmamalıyken, yapma bile demeden bu nasıl oldu diye hayret ettim ve bakakaldım. Sert bakışımı hissetmiş olmalı annesi ki yüzünü hiç çevirmeden uzaklaştı hemen. İçimden bir sürü şey demeye başladım.Şöyle ki:
- Sosyal medyası varsa muhtemelen bu anı paylaşmadı ama çocuğuyla bir fotoğraf ya da video paylaşıp ne kadar mutlu olduklarını yayınladı.
- Çocuğunu ne kadar sevdiğini,değer verdiğini içeren sözler paylaştı…
- Çocuğuna çok güzel seslendi muhtemelen videolarda vs…
Tabi ki buna benzer bir sürü varsayım ortaya cikiyor. Ben bunları daha düşünürken yan masamda bir anne, çocuğuna; “yapma artık ya” derken sesinden önce eli kalktı ve bu yüzüne doğru oldu. Bu da mı ya dedim! En azından bu anne sözlü bir uyarıda bulundu ama tabii ki tokat atma girişiminde bulunarak. Belki bakanlar oldu diye vurmadı, belki pişman oldu,belki de sadece öyle yapıyor vurmuyordu. Ama nerden bakarsak bakalım doğru olmayan bir durumdu. Şimdi düşünüyorum da o çocukların öğrendiği şey nedir? Bu çocuklar büyüdüğünde her olumsuz durumda şiddete maruz kaldıkça ileride başvurmayacak mı? Bu çocuklar sorunun konuşularak çözüldüğünü görmeden yapabilirler mi? Sosyal öğrenme diye buna demiyor muyuz?
Nerden nasıl bakarsak bakalım: Şiddet öğrenilen bir olay ve hayat boyu devam edecek kişilik tarzı oluşmasına vesile.Ve böylesine öfke dolmuş,şiddeti öğrenmiş,değersizleştirilmiş bireylerin toplumdaki durumlarını düşünelim. Belki tam tersi bu çocuklar büyüdüğünde yanlış görmüş olsa da doğru davranan bireyler de olabilir.Umarım öyle de olur.Bir anne olarak üzüldüğümü belirtmek istedim. Bir an evvel çocuk büyütüp,yetiştirmenin öneminin kavranmasını dilerim.
Yazar: Merve Gürdal
Özel Eğitim Öğretmeni
04.12.2022
